Een prachtige villa aan zee

Luxe aan zee

“Madam, your dinner is ready!”

Vanuit ons ligbed aan het zwembad lopen we richting de gedekte tafel in onze villa.

‘Oh, thank you, the food looks very good, thank you!”  zegt Sam tegen Iluh, onze hulp.

Wat een leven! Ruimte om me heen en in me,  geen boodschappen hoeven doen, met niet verschuilen achter opruimen of dikke winterkleding, niet koken. De zon, een ritje met de brommer, steeds zwaaiend naar de altijd vriendelijke, lokale bevolking.

Het geluk stroomt door mijn lijf. Ik voel me zo vredig, één met mezelf en de omgeving.  De mentale bagage wordt lichter. Met 2 koffers (studieboeken!) en 5 handbagage reizen we letterlijk ook steeds lichter!

Je wordt hier vanzelf stil….  Het lijkt wel vakantie! Toch is dit voorlopig de nieuwe werkplek voor ons en de kids.

Ik denk terug aan de 1^e dag dat we hier aankwamen. Ik ben dankbaar. “Besef je wel Wim, dat dit niet normaal is? We zijn gisteren aangekomen en vandaag zijn onze kids alle drie al begonnen met huiswerk. En we hebben het ze niet eens hoeven vragen!” Jade heeft al in NL een planning gemaakt voor de komende 3 maanden. Het setje taken dat ze van de juf van groep 8 heeft meegekregen, heeft ze opgedeeld in weken en daarna in dagen. In een mooi overzicht heeft ze al haar taken samengevat. Zowel Sam als Jade hebben met iedere leerkracht afgesproken wat ze af moeten hebben over enkele maanden en welke toetsen ze toegestuurd krijgen. “Het zijn pubers Wim. Toch bijzonder dat ze zichzelf aansturen, genieten, in het zwembad plonzen maar voor ogen hebben dat ze deze drie maanden ook werk moeten verzetten.” “Ze zijn het gewend Mieke. Jarenlang hebben we geïnvesteerd in deze leefwijze.“

Prachtig! We hebben weer veel losgelaten.  Dat is vooraf niet makkelijk.

Wat heerlijk om te beleven wat vandaag is…

Ik check mijn apps en zie het berichtje van mijn broer Marcel.

“Bel me even! Het heeft enorm gestormd en jullie schutting heeft het ook begeven. “

Loslaten? Aaarccchhh !