Leren van anderen
Je kind (en ouders uiteraard!) leert zo onnoemelijk veel door te doen, kijken en praten met anderen.
Omarm de verbinding met anderen!
De Nederlandse Vereniging voor Thuisonderwijs schrijft op hun website: “Vergeleken met kinderen die schoolonderwijs volgen, lopen kinderen die thuisonderwijs (in dit geval: op reis of in combinatie met les op een buitenlandse school) krijgen gelijk op of lopen zij zelfs voor in hun schoolvorderingen en sociaal-emotionele ontwikkeling. Zij halen vergelijkbare of hogere scores, zijn vaak sociaal vaardiger en rijper. Daarnaast passen zij zich bij de overgang naar studeren makkelijk aan en blijft de leermotivatie bij hen op peil of neemt zelfs toe.”
Neem de tijd om tijdens je reis te leren van anderen. Bekijk dat ambacht, schuif aan bij de marktkoopman, praat met de serveerster, discussieer met andere reizigers en leer van de vele culturen.
Leer door veel met andere reizigers/emigranten te praten
Leer te onderhandelen
Een onbetaalbare villa in een privétuin. Voor ons werd deze droom tijdelijk betaalbaar omdat we alle lege gaten in de agenda opvulden van de eigenaar. We gingen dus voor een week, daarna enkele weken naar een andere plaats en daarna weer 5 dagen terug en dit herhaalden we nog een keer. Daardoor konden we de halve prijs bedingen op de maandprijs.
Eten en spullen meenemen?
In de meeste Aziatische landen is nagenoeg alles te koop.
Overal wordt handel gedreven dus ja, tampons, luiers en Nutella zijn meestal wel te koop (Nutella kan trouwens erg prijzig zijn, € 6 a 7 euro per pot).
In de meeste grote steden en redelijk toeristische plaatsen is nagenoeg alles te verkrijgen voor je dagelijkse levensonderhoud. Soms betaal je iets meer, meestal minder dan de prijzen die je in Nederland gewend bent. Als je beslist om ver buiten de gebaande wegen te gaan om pas ‘echt avontuur’ te krijgen, dan zijn de verhalen achteraf vaker leuker dan het moment zelf. Kinderen raken namelijk uitgeput en hoe verder je van de bewoonde wereld gaat, des te vaker zullen ze ‘moeten eten wat de pot schaft.’
Als je met kinderen reist, lonkt ‘het avontuur’ maar ‘tot het uiterste gaan’ levert regelmatig niet op wat je ervan verwacht. Een vulkaan beklimmen met je wat grotere kids, rugzak gevuld met boterhammen, water en fruit, lijkt zo makkelijk als je in Lombok bent en ‘alle’ backpackers om je heen beklimmen die berg ook. Maar als je kids vervolgens halverwege de berg uitgeput en dorstig zijn maar je water en brood is al ver op en nergens is iets te krijgen, dan gaat de lol er snel vanaf. Gelukkig is er meestal wel iets te krijgen op de meest afgelegen plekken.
Constructiemateriaal Lego
De meeste dingen zijn dus te koop zoals papier, stiften, kleurboeken, emmertje, schepje, etc. En als het niet te koop is, dan spelen kinderen met alles wat ze op straat vinden. Voor ons gezin is het altijd waardevol geweest dat we de Lego hebben meegenomen. Dus; wél een volle koffer met Lego maar nauwelijks kleding. Waarom? Onze kinderen spelen met zijn drieën écht uren achter elkaar, met Lego. Ze bouwen hotels, huizen, markten, etc. en drijven handel met elkaar. In de loop der jaren is er een heel eigen spel ontstaan met aankoop en verkoop van Lego (aan elkaar), betaald met ‘Lego diamanten.’ Voor hen is Lego het nabootsen van het echte leven en het gaat er soms hard aan toe tijdens de onderhandelingen, het elkaar gunnen van hotelkamers, het verzamelen van zeldzame blokjes, etc. Dit speelgoed is zo waardevol dat het een plek in de koffer verdient.
Tijdens onze reizen hebben vele nationaliteiten meegespeeld met de Lego. Andere reizende kinderen waren vaak zo blij dat ze mee konden spelen! Echt goed speelgoed is zijn plek in de koffer waard. Het is een rustpunt voor kinderen (en dus voor jou), ze krijgen toch al prikkels genoeg.
Een tasje met vertrouwd speelgoed
Toen onze kinderen kleiner waren, nam ik ook altijd een tasje met kleine speelspulletjes mee naar een restaurant. Nu de kinderen ouder zijn, regelen ze dat zelf. Je kunt toch niet van een kind verwachten dat het iedere dag op reis een uur of langer stil kan blijven zitten tijdens het eten? Niet ieder restaurant heeft een aquarium met vissen, een grindpad met mooie verzamelstenen of een zandbak voor de deur. Prima natuurlijk als de tas met speelspullen ongeopend blijft maar het is oh zo fijn als je klein vermaak achter de hand hebt. “Wat slim, had ik ook maar zo’n tasje bij me!” heb ik al zó vaak gehoord van vele ouders onderweg. Het klinkt logisch maar wordt vaak vergeten.
Huiswerk spelenderwijs laten maken
Een andere manier om kinderen goed bezig te houden is om ze te laten verwerken wat ze gezien hebben. In Ho Chi Minh (Vietnam) gingen mijn man en ik naar het War museum terwijl de kinderen bij de ingang van het museum een verhaal gingen schrijven en tekenen over de Cu Chi tunnels waar ze de dag ervoor geweest waren. Binnen in het museum is trouwens ook een aparte ruimte met speelgoed voor de kinderen waar je zo gebruik van kunt maken. Onze kids zoeken liever samen een rustig plekje op.
Knutselen en het natekenen (van een online plaatje op je mobieltje) op de grond in een hotelkamer.
Oude en nieuwe tradities
In het buitenland is het mooi om nieuwe tradities te omarmen. Laat je leiden door je nieuwsgierigheid en interesse in andere culturen.
We hebben ook gemerkt dat ‘als je ver weg’ zit, Hollandse tradities intenser worden beleefd omdat je de enige bent die het in ere kan houden aldaar.
In een intieme cocoon vier je bv het Hollandse Sinterklaas.
Sinterklaas
n India zei de juf tegen onze 6-jarige dochter dat Sinterklaas allemaal onzin is; de ouders kopen alle cadeautjes!
Sinterklaas met gelovige kinderen…. mocht je in de Herfst op reis gaan, dan kun je vaak in september al een zak pepernoten kopen en deze diep in je koffer wegstoppen.
Ik had een geheim vak in mijn rugzak waar ik alles al in had zitten (kleurplaten, bouwplaten van schoentjes en circuspieten) voor de Sinterklaas. Vooral omdat ik het zelf zo leuk vind om deze traditie te bewaken! In iedere stad of dorp is wel een kopieer- of printservice waar je een brief die zogenaamd door de Sint geschreven is, uit kunt printen. Daarin beschrijf je een aantal dingen die alleen de Sint kan weten en je al tijdens de reis hebt meegemaakt.
Tand eruit
In India ging het tandje van onze zoon er op school uit. De juf spoelt de tand meteen door de gootsteen … weg ermee! De dag erna heb ik de leerkracht uitgelegd dat wij in onze cultuur vaak de tandjes bewaren …
Verjaardag
In India nodigden we de kinderen van de schoolklas uit voor een verjaardagsfeestje. Wat een teleurstelling was dit in eerste instantie. Het eerste kind kwam pas een uur nadat het feest zou beginnen. Kun je het je voorstellen; neuzen aan het raam en maar naar buiten staren wanneer iedereen komt… Het tweede kind kreeg van de ouders instructies mee en mocht niets eten omdat het rein naar de tempel moest later die dag. Een ander kind nam het kleine broertje mee waar we op mochten passen. De cadeautjes? Sommigen namen niets mee. Anderen een Jezus beeldje. Onze dochter barstte na het feestje in huilen uit, alle spanning kwam eruit.
Het meest leerzame van dit feestje is dat we daarna helemaal geen verwachtingen meer hadden van feestjes en alle feestjes daarna gewoonweg leuk waren omdat onze kinderen weten dat Indiase kinderen niet komen, niks meebrengen of niet eten.
“Ach mam, dat is nu eenmaal zo hier in India.”
