Sam komt de kamer binnen. “Mama, ik weet denk ik wat ik wil. Ik wil iets met rekenen én ik wil weten wat ik moet doen.” “Oh,” zeg ik, “dat is fijn dat je dat al zo goed weet.” “Ja, ik ben goed in rekenen en niet in taal en ik vind het fijn als ik weet waar ik aan toe ben.”
Deze hele reis zijn we bezig met het toepassen van de leesstrategieën Begrijpend Lezen. Hij klaagt nooit en doet iedere keer de oefening die van hem gevraagd wordt. Gelukkig gaat hij ook echt vooruit.
Zijn woorden echoën na. “Sam, misschien is boekhouder iets voor jou? Dat is iets met rekenen en het is heel duidelijk.” De dag erna zie ik een hele betrokken Sam. Nog voor het ontbijt heeft hij al op zijn iPad rijtjes gemaakt met salaris, kosten van koffie, van inkoop, etc. Ook de dagen erna maakt hij nog wat lijstjes en zoekt op Internet naar informatie over scholen die leren boekhouden.
Ja, Sam leert zichzelf deze reis steeds beter kennen. Hij leert ook beter te luisteren naar zichzelf. Zo zijn we naar een olifantencentrum gegaan waar hij van te voren angstig over was. Want wat zou die olifant in een onbewaakt moment kunnen doen?
Terwijl Dagmar en Jade in het water de olifanten aaien, zit Sam op veilige afstand op een steen. “Ik heb het veel leuker gevonden dan ik had verwacht. En ik heb ook mooie foto’s kunnen maken.” zegt hij, terwijl we richting de uitgang lopen. “Goed zo,” zeg ik, “je bent toch mee geweest en je hebt het op jouw eigen manier gedaan zodat het toch prettig voelt.”
De basisschool vraagt of wij een handenarbeid les willen geven. Dat willen we wel. Ik heb lege plastic verpakkingen yoghurt gespaard. Daar gaan we bloempotten van maken. Papier en lijm wordt aangeschaft (na al die jaren is knutselpapier nog steeds niet aanwezig op een school!). Ik vraag Dagmar, Sam en Jade om wat voorbeelden te maken en om alles klaar te zetten.
“Who needs more help? You need more black? Yes, you wait, I will take for you.” Tijdens de les zie ik een helpende zoon die zo in zijn element is, dat het niet alleen mij opvalt, maar ook de directrice. “Look at him, look how good he is in this work. See how he is helping all of them in such a good and friendly way! I see this child growing só much this year.” Leerlingen en leerkrachten vinden de opdracht helemaal geweldig en doen driftig mee. ’t blijft bijzonder dat een – voor ons – zo vanzelfsprekende activiteit op school, hier zo bijzonder ontvangen wordt.
Nou Sam, je denkt aan de richting Economie maar je zou ook een fantastische Onderwijsassistent of Leraar zijn; iedere basisschool wil graag van die vriendelijke mannen als jou in het team!
Hoi allemaal,
Als ik het verhaal van Sam lees zou ik niet weten waarom jullie volgend jaar niet op reis kunnen??
Sam is zo wijs en zelfstandig dat dat zeker gaat lukken.
Zie hoe het gaat op de middelbare school en ga dan pas beslissen.
Ook een betere beveiliging van jullie huis komt zeker goed. Jullie vinden daar wel wat op.
Misschien wil er wel iemand (een bekende?) een tijdje in wonen als jullie weg zijn.
Zeg niet te gauw dat het niet gaat lukken. Zo ken ik jullie niet.
Hopelijk gaat Wim weer meer genieten op de volgende plek.
Liefs, Marjo
Het was weer heerlijk om te lezen lieve zus, zwager, Dagmar, Sam en Jade. Wat maken jullie veel mee met jullie gezin. Zou het kunnen zijn dat ‘volgend jaar lukt het niet meer’ een beperkende overtuiging is? Volg je hart ❤.
En voor Sam: boekhouder is een uitstervend vak, dat gaat over een paar jaar helemaal automatisch. Groetjes uit Leenderstrijp
Leuk Verhaal!
DankjeWel Mama Met De lieve Brief Die Je Hebt Geschreven.
Ik hoop dat ik straks makkelijke keuzen kan maken voor school.
XXX Van Sam!
Lieve Allemaal,
Heerlijk om mijn studeren uit te stellen en jullie verhaal te kunnen lezen!! Sam, ik vind jou een dappere doorzetter. Iedereen komt in zijn leven op momenten moeilijke dingen tegen. Dat is natuurlijk helemaal niet leuk, maar daar groei je en leer je wel enorm veel van! En dat maakt dat je steeds beter opgewassen bent tegen de hobbels die voor je liggen en moet nemen. Wat betreft een schoolkeuze, ik denk met je mee.
Ik zit nu voor mijn computer en ik moet voor mijn studie zoveel moeilijke dingen doen, dat ik het soms niet zie zitten. Behalve heel veel moeite, heeft het me ook al tranen en slapeloze nachten opgeleverd. Maar stukje bij beetje kom ik er wel en valt alles op zijn plek. En ik weet waar ik het voor doe. Want de praktijk, daar word ik heel gelukkig van en dat loopt gesmeerd! En dat lieve Sam, is bij jou ook zo, lees ik in je moeders verhaal terug!
Heel veel liefs voor allemaal!
Irene.