China
Na 7 maanden in NL, vertrekken we weer richting Azië.
Ons vertrek werd vooraf mede intensief door alle afstemming die nodig was met de directie van de Middelbare School, leerkrachten en het Examenbureau. Het is niet niks als je de helft van ieder schooljaar geen lessen volgt maar wel geheel volgens planning de tussen- en einddoelen behaald wilt hebben bij terugkomst. Als moeder en leerkracht houd ik hier het overzicht over maar degene die het werkelijk moeten doen zijn onze 3 middelbare scholieren.
De resultaten die er ieder jaar behaald worden, mijn diepe geloof in onze experimentele maar verantwoorde en onderbouwde wijze van educatie en het simpelweg kijken naar onze kinderen en hun behoeftes, heeft ook de Onderwijsinspectie bereikt. De brief die Dagmar vorig schooljaar gegeven heeft aan de Onderwijsinspectie, zorgde voor een uitnodiging met twee medewerksters in Utrecht. Dagmar gaat mei 2019, tegen alle huidige standaarden in, Examen doen in 4 vakken. In een later Blog zal ik dit uitgebreid beschrijven.
Onze reis begint met een zakelijk intensief programma in China. Via Hong Kong steken we de grens over waarna we met de metro doorreizen naar een rustig, centraal gelegen 2-kamer appartement. Na jaren van tijdsinvestering, weten we inmiddels hoe we het meest praktisch reizen.
Hong Kong is de meest bezochte stad ter wereld, Macau staat op nummer 5 en Shenzhen op plaats 10. We zullen de komende periode in alle drie verblijven. In zulke grote steden is het zeer fijn als je de weg een beetje kent. De stad waar wij verblijven, Shenzhen telt meer dan 25 miljoen inwoners.
We hebben een planning gemaakt waarbij we rekening houden met de ligging van onze huidige en nieuwe mogelijke suppliers. Een uitgeprinte kaart van alle kleuren metrolijnen inclusief stipjes met haltes en de metro Exit van onze suppliers dragen we bij ons. Daarnaast een inschatting van de tijd die het kost om vanaf de metro met een auto naar onze afspraken te gaan. Gelukkig staat onze supplier meestal met een bedrijfsauto klaar bij de metro.
Met onze kinderen wordt afgesproken wie mee gaat en wie ‘thuis’ blijft. Ze leren veel van het bezoeken van fabrieken maar het is ook zeer vermoeiend. Onze planning blijkt goed te zijn. Dat komt echt door de ervaring.
Het enige dat ieder jaar weer een struggle is, is het avondeten. Dineetjes met suppliers zijn zeer gezellig en opbouwend maar het aangeboden eten is niet ons ding. Het is moeilijk iets geschikts te vinden. De Mac Donalds is dan vaak geen gezonde maar wel een goede optie.
Vooraf hebben we op Bol en Amazon gezocht naar topproducten en net zo lang online gezocht, tot we de supplier erbij vonden. En zo gaan we alleen die bedrijven af waarvan we hopen dat ze goede kwaliteit écht leren iPad Cases en telefooncases kunnen leveren. Doel van deze reis is het verder opzetten van een Brand zodat onze EAN nummers uniek zijn en de online concurrentie hierdoor vermindert.
Dagmar leert al op zeer jonge leeftijd dat ze dit moet doen. Ze besluit een nieuw product – een chique Airpod houder van leer met ingebouwde Fidget Spinner – in te kopen met een door haarzelf ontworpen Logo erop. Wij zouden dit product nooit gekozen hebben maar zij besluit het toch te doen. Nog dagelijks verkoopt ze online de USB stick die ze twee jaar geleden ontworpen heeft. Die USB stick kwam ‘van binnen uit’ nadat ze trends had bestudeerd. Deze investering komt doordat ze iets ziet en verleid wordt. Wij hebben in het verleden in Shenzhen regelmatig impulsief gekocht omdat we iets mooi vonden, zonder online studie vooraf. Deze producten blijken moeilijker verkoopbaar.
Deze reizen met ons gezin zouden niet mogelijk zijn zonder het bedrijf Webster. We kunnen vertrouwen en bouwen op Sterre en het héle gezin. Zij ontvangen alle goederen uit China, ordenen en labelen deze, versturen dozen naar Bol en Amazon en verwerken de losse bestellingen van de Webshops. Heel fijn!
De periode in China is productief voor ons allen. Met een goed gevoel sluiten we het af, reizen met de metro terug naar Hong Kong, nemen de boot naar Macau en vliegen naar Thailand.
Het zwembad lonkt!
Gemak
Daar zitten we dan, 2 kamers naast elkaar geboekt, een terras met uitzicht op het zwembad, de zon schijnt. Na het drukke China voelt het alsof hier de reis begint.
“Leg jij de borden neer?” vraag ik Jade. “Heb je deze uit?” roept ze, terwijl ze wijst naar een stapeltje papier op de hoek van de tafel.
Na mijn “Jaaaaaa, die op de hoek kun je altijd pakken,” dekt ze de ontbijttafel met brood, beleg en 5 pagina’s Happinez.
Ik denk terug aan ons vertrek. De meeste koffers zijn gevuld met schoolboeken, mijn kleding vult niet meer dan één handbagage. Totdat Wim de enorme stapel Happinez tijdschriften ziet. “Je gaat toch niet al die tijdschriften meesjouwen?” Hij legt ze op een weegschaal. “Die dingen wegen 500 gram per stuk!”
Ik besluit een groot deel toch mee te nemen. Laptoptassen worden opgevuld met kilo’s leesmateriaal. Iedere reis haal ik immers vele mooie woorden uit deze bladen. Ik weet hoeveel plezier ik hiervan krijg.
Na het ontbijt ruimen we de tafel af. De ‘borden’ worden dichtgevouwen, tot een prop opgefrommeld en weggegooid. De stapel tijdschriften slinkt gestaag.
“Je verklaarde me voor gek he, maar toen wisten we nog niet hoe veelzijdig die tijdschriften zijn!” zeg ik lachend tegen Wim.
“Bedankt mam!” roept Dagmar, “wij zijn zo klaar met afwassen!”
100.000 piemels
“Mieke, volgens mij hebben je zoekwoorden in Engeland meer verkopen opgeleverd.”
Nadat we vorig jaar geblokkeerd zijn geweest op Amazon om onbenullige redenen, heb ik me lang afzijdig gehouden van pogingen om alle tips om online conversie te verhogen, toe te passen op ons account. Liever minder omzet dan geen omzet op dit enorme platform.
Dit najaar durfde ik het aan en werden aanpassingen gedaan. En nu hoor ik Wims woorden …
Gedreven ga ik aan de slag. In de andere EU-landen worden titels geoptimaliseerd, keywords bestudeerd en in de backend toegevoegd.
Iedere aanpassing wordt geaccepteerd door Amazon. Totdat … we een melding krijgen dat een productspecialist naar één gewenste aanpassing extra zal kijken. Oh nee! ’t Zal toch niet?
Waarom heb ik in godsnaam de titel van onze USB stick piemel, jaja, één van onze eigen ‘designs’ in Spanje willen wijzigen? Waarom wilde ik de ‘Pene USB’ voorzien van het extra woord ‘Penis?’ Hoe kon ik zo stom zijn?
’s Nachts word ik helemaal gek van bezorgdheid. Honderduizenden piemels schieten door mijn hoofd! Lichte huidskleur, donkere huidskleur, 7 cm lengte USB stick, oh nee, welke zoekwoorden heb ik gebruikt; toch alleen degenen die geschikt zijn voor volwassenen? Even nogmaals goed checken. Sommige Cute USB sticks zoals de USB stick Panda hebben zoekwoorden als ‘gift for 10 year old.’ Ik heb per ongeluk toch geen ‘copy and paste’ gedaan? Weer even de PC opstarten. Pff gelukkig, daar heb ik goed op gelet.
We zullen toch niet geblokkeerd worden om notabene een penis USB?!!
Tegen zonsopgang val ik in slaap. 2 uur later zitten we alweer aan het ontbijt.
“Jongens, ik heb de hele nacht niet geslapen omdat ik aan piemels dacht. Ik kan ze niet meer zien of horen!”
Grote hilariteit en grappen van 3 [4] pubers ….
De dagen erna horen we niets van Amazon. Ik krijg het bijna niet gerelativeerd. Het is hoogseizoen voor ons, ’t zal toch niet? Mijn hoofd zit barstensvol met Penissen in alle talen, kleuren en maten. En iets wat je aandacht geeft, groeit, dus je begrijpt …
We fietsen naar het strand. Dagmar zit naast ons, Sam en Jade duiken door de golven. Wim checkt zijn mail. En dan …. eindelijk …. het verlossende woord … ze gaan de titel niet aanpassen en alles zal bij het oude blijven.
Ik ren het strand op! Er komt me een hoop opgekropte spanning uit! Ik ren terug, doe mijn bikini aan en duik de zee in om de kids extra te knuffelen. “Ik ben zo blij, oh, wat ben ik opgelucht!” roep ik. “Nou mam, dat zien we. Eindelijk hoef je niet meer aan piemels te denken!” zegt Dagmar “en weet je wat mama, zoek dadelijk in het restaurant maar een drankje uit, ik trakteer!”
Ladyboys in Thailand
“Is dat ook een man, wow, je ziet het niet! Echt bijzonder dat het hier zo gewoon is. Daar kan NL nog veel van leren,“ roept Dagmar. We zitten in een koffiezaakje. “4 Mocca Frappé and 1 hot cappuccino please.” Allervriendelijkst herhaalt de Thaise serveerster ons. We krijgen een stralende lach, haar volle lippen flink geaccentueerd met rode lipstick. Je moet écht goed kijken om te zien dat ze een man is!
Een prachige cassiere laadt mijn boodschappen in een plastic tasje bij de supermarkt 7-Eleven. Onopvallend probeer ik haar te observeren, intussen genietend dat ik zelf mijn tas niet hoef te vullen. Het intrigeert me dat transgenders aan deze kant van de aardbol zo alom vertegenwoordigd zijn en nog beter; gerespecteerd worden. Ze geeft me de boodschappen en een “Thank you, have a nice day!” Ik geniet.
Niemand lijkt hier op te kijken van de Kathoey, zoals de mannen hier worden genoemd. Sommigen ondergaan daadwerkelijk een operatie, anderen nemen siliconenborsten maar wat vooral opvalt is de enorme gemeenschap, geintegreerd in de maatschappij.
We zitten in een Café Restaurant. “Weten jullie wat hier in Thailand ook opvalt en wat ik geweldig vind?” De kinderen en Wim weten het meteen. “Er zit hier bijna niemand op zijn mobiele telefoon!” Groepjes jongeren praten, lachen, kijken wat rond en slechts een heel klein percentage heeft een mobieltje in de hand. “Was dit op school ook maar zo,” zegt Sam. “Iedereen zit in de pauze op zijn telefoon en dan pak ik ‘m ook maar omdat iedereen op zijn telefoon zit.”
Met een huurauto rijden we door Zuid-Thailand. We passeren spontaan paradijselijke stranden, nationale parken, weelderige natuur, watervallen en vele enorme rotsformaties. “En weten jullie wat mij opvalt?” zegt Wim. “De mensen rijden over het algemeen rustig en er wordt nauwelijks getoeterd. “
Thailand blijkt voor ons een heel fijn land te zijn. De Thai zijn over het algemeen rustig, er zijn geen opdringerige verkopers. Stemverheffingen horen we nauwelijks en zelfs de vele honden op straat blaffen niet. Boeddhistische honden, haha. Het is echt opvallend. Al met al laat men ieder zijn ding doen in een toch zeer levendige omgeving. De mensen zijn supervriendelijk, alles is voorradig, we hoeven niet te zoeken. Op iedere hotelkamer is drinkwater, in de supermarkt brood en de lokale green Curry is werkelijk verrukkelijk!. We hebben een top tijd !
Luxe in Maleisië
Ooit de faciliteiten van een sauna en sportcentrum áán huis gehad? Je deur uitlopen en rechtstreeks het water in plonzen? Een trapje omhoog om te gaan fitnessen? Op je eigen terras genieten van de warmte terwijl de zon je pas gewassen kleding vrijwel direct droogt?
Na het drukke China en het prachtige Thailand is dit dé plek om de komende maand in rust te werken. Alles glimt in het pas opgeleverde Airbnb appartement in Penang. We zijn de eerste huurders, alles is nieuw. Een appje van onze host geeft aan hoe graag ze wil dat we het goed hebben. “Anything else that you need? We can get it in one purchase.”
En zo worden via de Maleisische online grootste site Lazada – laten we dit platform nu net onderzoeken voor onze eigen producten – spullen afgeleverd bij ons.
Sam en Jade kunnen hun huiswerk afmaken en zich voorbereiden op de Toetsweek. Dagmar kan meters maken ter voorbereiding van haar Examen. Ik kan aan mijn boek gaan werken en Wim gaat zich richten op vernieuwing van onze webshops met Magento 2. En we gaan beslissen welke nieuwe producten we in 2019 gaan voeren.
Dolenthousiast zijn we bij alle herkenbare lekkers in een luxe supermarkt. Tassen vol ingrediënten voor de komende feestdagen en huiselijkheid worden ingeslagen.
Alleen jammer dat de Kerstboom die we als ‘special package’ ingecheckt hadden op het vliegveld in Thailand, zijn weg niet wist te vinden. Daar stonden we dan, om 01.00 uur ’s nachts bij de loopband, alle koffers compleet, te wachten op een Kerstboom die niet aankwam, haha!
“Are you Maria? We found your Christmas tree!” Vliegtuigmaatschappij Air Asia belt ons op. “We will bring it to your Condo!”
En zo vult de Thaise kunstboom onze Maleisische huiskamer! De fan staat voluit omdat het warm is. We openen de envelop – gekregen van Marcel en Simone – met de tekst ’15 december openmaken.’ De Gouden Opblaasletters en mooie woorden worden dankbaar ontvangen.
“Ik vind het echt gezellig mama, een kerstboom,” zegt Sam.
